54 Before Time Began

(Airey, Gillan, Glover, Morse, Paice)
Van het Deep Purple album Rapture of the Deep

Iedere dag van mijn leven kom ik er achter
Iemand vermoord mijn zusters en broeders
In de naam van één of andere god
Wat weet jij?

Het is niet ongebruikelijk voor soldaten van tegenover elkaar staande legers om te beweren: "God staat aan mijn kant". Deze zelfde oorlogszuchtige en misschien, aanzienlijk meer, hun bevelhebbers zullen ook beweren "er is maar één god". Met het grootste respect naar hun toe, ik kan mij niet vereenzelvigen met deze tegenstrijdige en zichzelf dienende uitspraken.

In een spirituele zin heb ik 2 dingen nodig om gelukkig te zijn, om te bestaan. Ik heb een doel nodigen een gevoel om ergens bij te horen. Of dit hetzelfde voor iedereen is weet ik niet omdat de gecompliceerdheid van de menselijke natuur al het verstand te boven gaat, maar als dit concept het geval is dan verklaard het misschien sommige mysteries van het leven.

We besteden veel tijd om het onbekende te bestuderen en relatief weinig tijd om de dingen te onderzoeken die we voor lief nemen. Hoe komt het dat een moeder naar haar hart grijpt als haar zoon dood neer valt op een slagveld ver weg? Hoe weet ik wat jij denkt? Hoe komt het dat we gevaar aanvoelen? Zijn voorspellingen onvermijdbaar - uitgaand van een goede gok?

Hoe weinig weten wij van deze dingen en hoe zelden wordt er op een constructieve manier over gediscuseerd.

Een "Spiritualist" word over het algemeen geassocieerd met zonderlingen en vreemde sekten. Hoewel, voor mij, het idee om over de wonderbaarlijke gecompliceerdheid van de menselijke ziel te puzzelen het volgen van dezelfde lijn van denken die alle geloven nastreven betekend. Hoewel individueel denken in deze over de eeuwen heen is uitgebannen.

Voor zover ik weet, heeft geen chirurg - terwijl hij, met een snij werktuig, diep aan het graven was in hersenen of hart - ooit "Eureka, ik heb de menselijke ziel ontdekt" geroepen. Nee, dit specifieke aspect is jaren geleden al door religieuze leiders ontdekt, en ons onderzoekende verstand is sindsdien altijd onderdrukt en omgeleid.

Een deel van mij - het deel dat steeds dominanter wordt als ik de hypothese rationaliseer - onderzoekt het concept van de menselijke mutatie naar een metafysische staat. Ik stel me voor dat sommige van ons overgaan in een zintuiglijke kracht van energie. - zonder deze grappige dingen die we lichamen noemen. Zoals rupsen die muteren tot vlinders, omdat rupsen niet kinnen vliegen.

We kunnen voor een tijdje om ons traditionele huis rondfladderen tot we met ons zelf om kunnen gaan om vervolgens naar groenere weiden te zoefen.

We hebben op geen enkele manier tijd genoeg om het universum te doorkruisen. Natuurlijk gaan die kleine tinnen scheepjes - ruimteschepen - steeds verder weg van onze planeet maar dat gaat oh zo langzaam. Toch kan ik mijzelf, in een ogenblik, naar ver gelegen melkwegen denken. Daar is het tenslotte mogelijk om sneller dan het licht te reizen maar je moet wel alles achterlaten.

Aan de andere kant is er de "Big Bang" en al het interessante gepraat door "theoretische" fysici over het "feit" dat er niets bestond op het moment van het ontstaan. Als ik zoiets, als de juiste betekenis van oneindigheid en eeuwigheid, kan begrijpen en het begin van alles in aanmerking nemend, dan weet ik dat er iets voor was.

Denkend aan ons universum als een eindigend iets is zoiets als zeggen dat de aarde plat is. Oneindigheid betekend voor altijd, niet zoals aards gebonden parallelle lijnen(er bestaan geen dingen zoals parallelle lijnen), die kunnen bestaan - voor praktische doeleinden - zo lang als de pagina het goed vind, of voor zo ver wij weten en een beetje verder.

Het lijkt logisch dat ons universum geen opzichzelfstaande gebeurtenis is.

Als wij lichaamsloos zouden worden, licht reizend met een fris en alledaags doel, zouden we dan met elkaar praten, in ons nieuwe spirituele collectief, op onze reis voorbij dit universum of zouden we nog steeds onze kleine onenigheden en moorden hebben in het constante gevecht naar dominantie.

Het is ondanks alles de menselijke natuur.